تخفیف تک‌واژهای اشتقاقی و صرفی

زبان همچون دیگر پدیده‌های اجتماعی و طبیعی پیوسته در تغییر و دگرگونی است؛ این تغییر در ابعاد مختلف زبان صورت می‌گیرد؛ یکی از مباحث زبانی در حوزة تحوّل‌های واژگان و واک هاست؛ گاهی در معنا و گاهی در تغییر مقوله ها و زمانی نیز در ابدال و قلب و تخفیف و دیگر گونه‌های آن؛ این مقاله می‌کوشد فقط مبحث کاهش تک‌واژهای اشتقاقی و صرفی در واژگان زبان فارسی را بررسی نماید و سهم تخفیف این تک واژها در میان تخفیف‌های صامت و مصوّت و هجاها را باز نماید و با برشمردن تخفیف‌های رایج در این مبحث آنها را با توجه به نوع مقوله‌های زبانی تنظیم کند؛ مباحثی که کاملاً تازگی دارد و کتاب‌های دستور زمان بدان نپرداخته‌اند و تحقیقی در این باره ارائه نشده است.